طب ایرانی

طب ایرانی یک مکتب طبی کامل است که جهان را یک نظام احسن می‌داند و پزشک را به خاطر آگاهی و تسلط بر علوم مختلف و درک او از جهان هستی، حکیم می‌نامد. ریشه‌های طب ایرانی به سه هزار سال قبل می‌رسد. طب سنتی در ایران قبل از طب یونانی وجود داشته و ایرانیان اصول آن را به یونانی ها یاد داده‌اند که امروزه آن را طب یونانی می‌نامند. بعضی ها معتقدند طب ایرانی پیشگام طب سنتی در جهان است. این طب حاصل تلاش‌های دانشمندان بزرگ ایران می‌باشد و دیدگاه آن سلامت محور می‌باشد و سلامتی بر درمان مقدم است.

مزاج‌های اصلی چهارگانه عبارت‌اند از مزاج صفراوی (یا همان گرم و خشک)، مزاج دموی (یا همان گرم و‌تر)، مزاج سوداوی (یا همان سرد و خشک) و مزاج بلغمی (یا همان سرد و‌تر). اصطلاحی در طب سنتی برای افرادی که در بدنشان عناصر چهارگانه در تعادل هستند، وجود دارد.